Review: Drugs Dealer Simulator 2

Drug Dealer Simulator 2 is geen game die je zachtjes verwelkomt. Je wordt gedropt op een tropische archipel als voortvluchtige crimineel, zonder uitleg, zonder compassie. Je enige doel? Overleven door een drugsimperium op te bouwen. Wat volgt is een mix van tycoon-mechanieken, survival-elementen en brute actie, verpakt in een wereld die even fascinerend als frustrerend is.

Je begint klein. Een beetje wiet, een paar pillen, deals in steegjes. Maar al snel breid je uit met laboratoria, moonshine-distilleerderijen en een netwerk van dealers. Het resource management systeem is diep en dwingt je tot strategisch denken. Je moet productie optimaliseren, personeel aansturen, transport regelen en je imperium beschermen tegen rivalen en politie. De vrijheid is groot, maar de complexiteit ook.

Toch wringt het op meerdere vlakken. De interface is zwaar op menu’s gebaseerd, waardoor veel gameplay zich afspeelt in spreadsheets en crafting-schermen. Dat kan verslavend zijn, maar mist visuele flair. NPC’s ogen stijf, animaties zijn beperkt, en de wereld voelt soms leeg ondanks zijn omvang. Het transportsysteem is ronduit frustrerend: boten zijn traag, voertuigen onhandig, en fast travel is nauwelijks aanwezig.

Technisch gezien laat de game veel steken vallen. Bugs zijn alomtegenwoordig: quests die niet werken, crashes, en zelfs CPU-throttling. Sommige tekstvakken zijn nog in het Pools, wat de indruk wekt dat de game te vroeg is uitgebracht. Dat is zonde, want onder die ruwe laag schuilt een game met potentie.

Wat Drug Dealer Simulator 2 onderscheidt, is zijn morele ambiguïteit. Je speelt geen held, en de game doet geen moeite om je acties te vergoelijken. Je dealt drugs, manipuleert mensen en ontwijkt de wet. Maar juist die rauwe eerlijkheid maakt het intrigerend. Er zijn momenten waarop je je afvraagt of je nog controle hebt over je imperium, of dat het monster dat je hebt gecreëerd jou begint te verslinden.

Voor fans van managementgames met een duister randje is Drug Dealer Simulator 2 een interessante ervaring. Maar casual spelers doen er goed aan te wachten op patches. Het is een game die je haat en bewondert tegelijk. En misschien is dat precies wat het zo boeiend maakt